Welkom!
Dit is de tweede week dat ik in een sport dip zit. Vorige week wel een keer naar de sportschool geweest. Dat hield ik 45 minuten vol. Op dat moment was dat heel veel.
Ik merkte eerder dat ik het sporten een beetje zat begon te worden. Waar dat aan lag? Geen idee. Het is volgens mij meer een geestelijk gevecht dan lichamelijk. Terwijl mijn lichaam ook behoefte heeft aan rust. Ik ben waarschijnlijk gewoon toe aan vakantie. Ik heb nog twee weken te gaan. Dit komt voor mij neer op 8 werkdagen. Dus bijna vakantie! In mijn vakantie vind ik het juist heerlijk om te sporten. Ik kan gaan en staan wanneer ik wil.
Een sport dip hoort er helaas bij. Het komt gewoon niet uit. Gewoon gaan met die banaan. Dat lukte de afgelopen twee weken amper. Ik weet dat ik mij beter voel als ik ben gaan sporten. Iets in mij zei: “Zoek het lekker uit. Ik ben er klaar mee”. Ik was er echt klaar mee. Het sporten hoefde van mij echt niet meer. Ik wilde met alles stoppen. Het zwemmen, outdoor training, personal trainingen en zelf fitnessen. Het maakt niets meer uit. Niets doen en lui zijn leek mij heerlijk. Na werk naar huis gaan en niet sporten. Niets doen, ontspannen en mijn hoofd leeg maken. Maar ja, sporten helpt bij het ontspannen en mijn hoofd leeg maken. Hoe moeilijk kun je het jezelf soms maken!
Ik hoop snel door deze sport dip heen te komen. Het stemmetje dat zegt dat ik moet gaan sporten komt af en toe weer om de hoek kijken. Hopelijk wordt dat stemmetje steeds sterker. Ergens diep van binnen mis ik het sporten. Vanavond leg ik mijn sportspullen klaar voor morgen. Maandag is het weer een nieuwe week met nieuwe kansen.
Groetjes,
Sandra
