Door te sporten merk ik hoe ik mij voel!
Welkom!
Op zaterdag 11 mei was het zo ver. Mijn laatste lesdag en aansluitend examen voor Beweegconsulent. Het was een lange dag. Van 9.30 uur tot 15.00 uur hebben we les gehad. En om 16.30 uur begon het examen. Zaterdag was het ook nog heerlijk weer. De praktijkdag was daardoor buiten. Aan het einde van de lesdag was ik in mijn gezicht lichtjes verbrand. Het was erg fijn om buiten les te hebben dan heel de dag binnen zitten. Het voelde daardoor minder als een lesdag. Ik vind het zelf wel pittig om heel de dag les te hebben en dan examen. Na de les moesten wij naar een andere locatie voor het examen. Het is ook even schakelen van de les naar het examen. Het is nu nog afwachten of ik geslaagd ben. Ik hoop het wel!
Nu de cursus er op zit mag ik terug naar mijn gewone ritme. Dus niet meer na werk of in het weekend aan de cursus zitten. Een cursus volgen vind ik heel erg leuk om te doen. Het vraagt altijd meer tijd en energie van mij dan ik in eerste instantie dacht. Ik ben nogal snel afgeleid en dan de focus houden op het leren is een dingetje. Wij krijgen met maximaal twee weken te horen of wij zijn geslaagd. De eerste week zit er nu op. Het blijft toch wel even spannend. Ondanks dat mensen om mijn heen zeggen dat het wel goed komt. Dat hoop ik zelf ook. Ik wil de bevestiging hebben, want dan is het pas echt.
Door sporten merk ik hoe ik mij voel
Het is voor mij weer terug in het gewone ritme en daarmee hopelijk ook meer rust voor mijn lichaam en vooral in mijn hoofd. Ik merk aan hoe het sporten gaat hoe ik mij voel. Net zo iets als dat je aan de hond kan zien hoe zijn of haar baasje is. Ik heb het vooral met cardio dat ik het merk. Als ik lichamelijk iets heb dan kan ik gewoon doorgaan met krachttraining. Hier en daar misschien met een kleine aanpassing, maar het lukt. En dat voelt voor mij een stuk makkelijker dan vast zitten mijn hoofd.
Ik merk of ik vast zit in mijn hoofd aan het doen van cardio. Ik ben dan niet vooruit te branden. Cardio voelt super zwaar! Mijn ademhaling schiet heel snel omhoog en die wil dan niet makkelijk zakken. Het voelt als een soort van kortsluiting. Mijn gedachten schieten alle kanten op en het is even totale chaos in mijn hoofd. Bij elke oefening heb ik wel dat mijn gedachten met mij aan de haal gaan. Vaak moet ik lachen om mijn eigen gedachten. Als ik vast zit in mijn hoofd is het anders. Het voelt niet fijn en daardoor wordt alles zwaarder. Ik heb zelfs een keer tijdens een personal training gedacht om op dat moment met de training te stoppen en gewoon naar huis te gaan.
Het is op dat moment 100% mentaal. Mijn lichaam kan het aan en mijn hoofd op dat moment niet. Als dat gebeurd dan is het voor mij lastig om er snel uit te komen. Meestal sla ik dan even dicht en keer ik naar binnen. De focus, zo ver ik die heb, gaat dan volledig naar mijn ademhaling. Als dit gebeurt dan duurt het minder dan een minuut. Alleen voelt veel langer. Of ik moet iets van krachttraining doen. Door krachttraining krijg ik weer ruimte in mijn hoofd. Sporten heeft veel invloed op mij. Soms heb ik zelf niet door dat ik vast zit in mijn hoofd. Tot ik begin met sporten dan merk ik het gelijk.
Op zaterdag doe ik alleen cardio, zo ook vanmorgen. Dat ging echt heel erg lekker. Ik heb zelfs 10 minuten langer gesport. Het moet niet gekker worden! Dat is voor mij wel gelijk het teken dat ik weer meer uit mijn hoofd ben. Tijdens de cardio moest ik ook vaak lachen en ik moest opletten dat het niet doorsloeg naar de slappe lach. Vrijdag met de personal training schoot ik al in de lach en dat werd ook af en toe de slappe lach. Lachen tijdens het planken is geen probleem. Lachen en kracht moeten zetten is wat lastiger. Ik lach liever dan dat ik vast zit in mijn hoofd.
Als ik terug denk aan het begin met sporten moest ik er niet aan denken om iets aan kracht te doen. Toen vond ik cardio heerlijk om te doen. Ik zag het toen echt niet zitten om met gewichten te trainen of de apparaten steeds in te stellen. Ik vond dat maar gedoe en stom. Gelukkig luister ik wel naar mijn trainer en ben ik blij dat Mark mij heeft overgehaald. Ook dat was een mentaal dingetje voor mij. Sporten is voor het grootste deel mentaal. Ook zijn er momenten dat mijn hoofd te sterk is tegenover mijn lichaam. Dan schreeuwt mijn lichaam dat het genoeg is en volgens mijn hoofd kan ik nog makkelijk door gaan. Daardoor ben ik mijzelf ook weleens voorbij gelopen. Niet het meest slimme om te doen.
Ik mag nog even wachten op de uitslag van mijn examen. Hopelijk volgt die heel snel! En ik ga weer 4 keer per week sporten. Toch wel een fijn ritme. Al zegt een stemmetje in mijn hoofd regelmatig: “Je kunt makkelijk 5 keer per week sporten op de sportschool”. Qua tijd is het op dit moment haalbaar en toch ga ik dat niet doen. Ik vind 4 keer per week naar de sportschool nog steeds meer dan genoeg.
Liefs,
Sandra
